Σε κάθε αποστολή του ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ με την Axion Hellas στα ακριτικά νησιά, δεν μετακινούμαστε απλώς από τόπο σε τόπο. Κινούμαστε προς τους ανθρώπους. Εκεί που η ανάγκη δεν φωνάζει, αλλά ψιθυρίζει — και εμείς μαθαίνουμε να την ακούμε.

Το φουσκωτό δεν είναι απλά ένα μέσο. Είναι γέφυρα. Ανάμεσα σε ιατρικές ομάδες, εθελοντές, καλλιτέχνες, φορείς και ντόπιους. Ανάμεσα σε ανθρώπους που συναντιούνται σε έναν κοινό σκοπό: τη φροντίδα, τη σύνδεση, τη ζωή.

Κάθε φορά που πλησιάζουμε ένα νησί, κοιτάζω τα σπίτια που αγκαλιάζουν την ακτή. Ξέρω πως μέσα τους υπάρχουν πρόσωπα που περιμένουν ένα βλέμμα στήριξης, μία κουβέντα, ένα άγγιγμα ελπίδας.

Μία εγγραφή δότη μυελού των οστών… Ένα “ναι” που μπορεί να αλλάξει μία ζωή.

Στους Φούρνους, ανάμεσα στους κατοίκους, συνάντησα έναν άνθρωπο που είχε ήδη γίνει δότης μέσα από εμάς. Που είχε χαρίσει ζωή. Το βλέμμα του, γεμάτο γαλήνη, μου θύμισε πως οι πράξεις μας ταξιδεύουν πιο μακριά απ’ όσο νομίζουμε — και πολλές φορές, επιστρέφουν. Ως φως.

Για κάθε ασθενή, για κάθε παιδί, για κάθε οικογένεια που περιμένει, θα κάναμε τα πάντα. Θα διασχίζαμε χιλιάδες κύματα, θα γινόμασταν φωνή, δύναμη, ανάσα. Γιατί κάθε εγγραφή, κάθε ενημέρωση, κάθε συνομιλία, μπορεί να είναι η αρχή ενός θαύματος.

Το αλάτι στο πρόσωπο και τα ρούχα μου θύμισε πως η βοήθεια δεν χρειάζεται φανφάρες — μόνο αληθινή πρόθεση. Και η ομάδα αυτή, κάθε φορά που δένει το σκάφος σε ένα νέο λιμάνι, δεν φέρνει απλώς ιατρικό εξοπλισμό. Φέρνει μία υπόσχεση: πως κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος.

Αυτό είναι το ταξίδι για εμένα.

Όχι μία διαδρομή στη θάλασσα, αλλά μία διαδρομή στην καρδιά. Η υπενθύμιση ότι η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει αποστάσεις. Ότι η προσφορά, όταν γίνεται συλλογική, έχει δύναμη ανεξάντλητη.

Όπου υπάρχει ανάγκη, θα είμαστε εκεί…

Όπου υπάρχει πόνος, θα προσπαθήσουμε να τον απαλύνουμε…

Και όπου υπάρχει ελπίδα που σβήνει, θα φυσήξουμε μαζί ένα νέο άνεμο ζωής…

Σας ευχαριστώ όλους για τις 51 νέες εγγραφές ελπίδας και ζωής!

Σε Φούρνους-Θύμαινα-Πάτμο-Νίσυρο-Χάλκη και Φολέγανδρο.